|
||||||||
“ I can’t breathe… “ Zanger en songwriter John Blues Boyd (JBB) werd in 1945 in Greenwood, Mississippi geboren. Hij plukte, zoals vele jonge zwarten katoen en stapte als hij 16 was mee op in de Freedom Mars van Martin Luther King. Voor zijn deelname en omdat hij de burgerrechtenbeweging steunde en mee opkwam voor de rechten van de zwarten, werd hij op zijn achttiende door racisten de Greenwood uitgejaagd. Dit is de jeugd van Boyd in “a nutshell”, één die getuigt van de strijd en onderdrukking van Afro-Amerikanen onder de Jim Crow wetten. Boyd was getuige van de moorden op baptistendominee, politiek leider Dr. Martin Luther King (1929-1968), leider van een Afro-Amerikaanse moslimorganisatie Malcolm X (1925-1965) en president John F. Kennedy (1917-1963), die stonden voor verandering en gelijkheid. John Blues Boyd overwon dit alles, hij trouwde en bouwde in Californië aan een goed leven voor zichzelf en zijn vrouw: “Her Name was Donna Mae”. John Blues Boyd werd door producer/multi-instrumentalist/CEO Christoffer “Kid” Lund Andersen in de arm genomen en voorgesteld aan Guy Hale. Hale is in Nederland, TX, samen met Mike Zito, de platenbaas van Gulf Coast Records. Hale was onmiddellijk onder de indruk van JBB’s sterke zang en magistrale toon, waarmee hij emoties kon overbrengen. Een album opnemen met hem kwam bij hen snel op de proppen. Andersen en Hale wilden enkel originele nummers doen, geen covers, nummers die door hen meegeschreven zijn voor hem en voor hem alleen. De nummers die Kid Andersen, John Blues Boyd en Guy Hale schreven zijn autobiografisch en gaan als een camera voorbij de bepalende, belangrijke momenten in Boyd’s leven. Passie en verdriet, woede en vreugde, het geluk dat hij vond in zijn lange leven, zijn de dingen waarover John Blues Boyd op ‘What My Eyes Have Seen’ zingt. Waarmee hij het dus ook over racisme en de verdrukte zwarten heeft en, waarmee hij gezien de zaak Floyd, actueler is dan je nu zijn kan. O.l.v. Kid Andersen gebeurden de opnames in zijn Greaseland Studio in San Jose, California met Jim Pugh, Quantae Johnson, June Core, Nancy Wright, Eric Spaulding, Jack Sanford, John Halbleib, Ric Feliziano & Ryan Walker. In “(the Blues is) In My Blood”, de opener, doet Boyd met veel passie zijn levensverhaal. Begeleid door Kid Andersen op gitaar en orgel, Jim Pugh op barrelhouse piano, een stel uitstekende blazers (de saxofoons van Eric Spaulding en Jack Sanford) levert dit alleen maar een top nummer op. Daarna volgt een eerste (van vijf) kort gesproken intermezzo “My Memories Take Me There, Part 1”’, gedragen door wat orgelakkoorden en sfeervolle gitaar. June Core op trom leidt de titelsong in. Het is een rustig soulvol nummer waarvan de verbittering afdruipt. In de blazerssectie zitten nu John Halbleib op trompet, Ric Feliziano op trombone en Jack Sanford op saxofoon. Andersen dikt de drumbeat aan met wat percussie en zijn solo’s op gitaar zijn kortaf subliem. “I Heard The Blues” zet je direct in de juiste stemming als JBB vertelt over hoe hij de blues ontdekte. Het wordt gespeeld door een ander ensemble genaamd The Greaseland Youngsters met Rome Yamilov op gitaar, Ryan Walker op mondharmonica, Robby Yamilov op bas, de eega van Kid Lisa Leuschner Andersen op drums en Kid Andersen hier op het Farfisa-orgel/synth. Het volledige verhaal van zijn huisuitdrijving horen we in “Ran Me Out of Town” en tussen de andere delen van “My Memories Take Me There” door. Dan heeft Boyd het in “A Beautiful Woman (For Dona Mae)” over “the best thing that happened to me”. Het is een ode aan zijn (inmiddels overleden) vrouw Dona Mae, het was het beste wat hem overkwam. “Why Did You Take that Shot” beschrijft de dood van Martin Luther King op 4 april 1968. Hij werd op 39-jarige leeftijd, terwijl hij op het balkon van het Lorraine Motel in Memphis stond, doodgeschoten. In de intro hoor je King even spreken. Op sax opent Nancy Whright het slepende “California”. Het is te horen aan Boyd dat hij, na de gedwongen verhuis uit Greenwood, zich welkom en gelukkig voelt in Redwood City, California. We swingen nog even verder op “That Singer Roofer” een jump blues, die je gelukkig maakt. Verrassende is hier de outro met alleen de stem van Boyd en wat orgel. De slow blues “49 Years” gooit de remmen dicht. Het is het liefdesverhaal van John en Dona Mae. Negenenveertig jaar lang was zij zijn grote liefde. Er volgt dan nog het funk getinte “Got To Leave My Mark”. Bassist Quantee Johnson zorgt hier de knappe groove en Jim Pugh wil nog even voluit gaan op piano. Berustend sluit Boyd af in de afsluiter met “My Memories Takes Me There”. Voor we afsluiten, wil ik nog even de vocale kwaliteiten van John Blues Boyd, opnieuw als “mastery” samenvatten. Begeleid door een resem top muzikanten, o.l.v. Kid Andersen, is dit album een aanrader geworden voor alle liefhebbers van de “really happened black blues”. Met ‘What My Eyes Have Seen’ schreef John Blues Boyd dat deel van zijn memoires, waarin hij ons waarschuwt voor de samenleving waarin we leven en waarin racisme en onderdrukking nog altijd bestaan. Een mooier eerbetoon kan Georges Floyd zich deze dagen niet wensen! “ With ‘What My Eyes Have Seen’ John Blues Boyd wrote that part of his memoir in which he warns us against the society in which we live and, where racism and oppression still exist. Georges Floyd could not wish for a nicer tribute these days! “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Album track list: 01. In My Blood - 02. My Memories Takes Me There, part 1 - 03. What My Eyes Have Seen - 04. I Heard The Blues - 05. Ran Out Of Town - 06. My Memories Takes Me There, part 2 - 07. A Beautiful Woman (For Dona Mae) - 08. Why Did You Take That Shot - 09. My Memories Takes Me There, part 3 - 10. Why Did You Take That Shot - 11. My Memories, part 4 - 12. California - 13. That Singing Roofer - 14. 49 Years 15. Got To Leave My Mark - 16. My Memories Takes Me There, part 5 / Words/music © 2020 by: Kid Andersen, John Blues Boyd & Guy Hale - Produced by: Mike Zito Album line-up: John Blues Boyd: vocs Discography John Blues Boyd: What My Eyes Have Seen [2020] | Through My Eyes [2019] | The Real Deal [2016] | |
||||||||
|
||||||||